Laat me niet alleen (Ne me quitte pas)
Jacques Brel
Laat me niet alleen Toe vergeet de strijd Toe vergeet de nijd Laat me niet alleen En die domme tijd Vol van misverstand Ach vergeet hem want 't Was verspilde tijd Hoe vaak hebben wij Met een snijdend woord Ons geluk vermoord Kom dat is voorbij Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Lief ik zoek voor jou In 't stof van de wegen De paarlen van regen De paarlen van dauw Ik zal al mijn leven Werken zonder rust Om jou licht en lust Goud en goed te geven Ik sticht een gebied Waar de liefde troont Waar de liefde loont Waar jouw wil geschiedt Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Ik bedenk voor jou Woorden rood en blauw Taal voor jou alleen En met warme mond Zeggen wij elkaar: Eens was er een paar Dat zichzelf weer vond Ook vertel ik jou Van de koning die Stierf van nostalgie Hunkerend naar jou Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Want uit een vulkaan Die was uitgeblust Breekt zich na wat rust Toch het vuur weer baan En op oude grond Ziet men vaak het graan Heel wat hoger staan Dan op verse grond Het wit mint het zwart Zwakheid mint de kracht Daglicht mint de nacht Mijn hart mint jouw hart Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Nee ik huil niet meer Nee ik spreek niet meer Want ik wil alleen Horen hoe je praat Kijken hoe je lacht Weten hoe je zacht Door de kamer gaat Nee ik vraag niet meer 'k Wil je schaduw zijn 'k Wil je voetstap zijn Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen